ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی بایستی تحت کنترل‌های اولیه صورت بگیرد تا احتمال موفقیت آن افزایش یابد. به‌طورکلی، دیابت باعث عدم تنظیم گلوکز یا قند خون شده و غلظت آن را افزایش می‌دهد. این موضوع بر نواحی مختلف بدن، از جمله دهان و دندان تأثیر می‌گذارد و درمان مشکلات آن‌ها را سخت‌تر می‌کند. در این مطلب، به بررسی همه‌جانبه تأثیر دیابت بر روی کاشت ایمپلنت دندان پرداخته‌ایم و این موضوع را از زوایای مختلف بررسی کرده‌ایم. جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره ایمپلنت افراد دیابتی ادامه مطلب را از دست ندهید.
دیابت نوعی بیماری مزمن است که بدن فرد مبتلا به آن، قادر به استفاده از قند خون نیست. از عوارض این بیماری می‌توان به مشکلات قلبی، احتمال قطع عضو به خاطر عدم توانایی در ترمیم بافت، مشکلات کلیوی، نابینایی و مشکلات مختلف در دهان بیمار اشاره کرد. مشکلاتی که در دهان بروز می‌کند عبارت است از خشکی و سوزش دهان، پوسیدگی دندان و تخریب آن.
این تخریب دندان و توانایی کم در ترمیم زخم، انجام ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی را سخت کرده است. سختی کار و احتمال بالای شکست آن، به‌اندازه‌ای است که این جراحی در گذشته برای افراد دیابتی منع شده بود؛ اما امروزه کاشت ایمپلنت به دلیل افزایش دانش دندانپزشکی و سایر مباحث پزشکی برای عزیزانی که مبتلا به دیابت هستند، امکان‌پذیر است. البته بایستی شرایطی را پیش از انجام آن در نظر گرفت که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.
ایمپلنت، یک مدل پروتز دندانی است که جایگزین دندان کشیده می‌شود. پایه ایمپلنت که ریشه آن است در استخوان فک نصب می‌شود و سپس روکش، روی آن قرار می‌گیرد. فرآیند نصب ایمپلنت، یک جراحی آسان محسوب می‌شود که برای انجام آن، بدن بیمار بایستی آمادگی داشته باشد. در رابطه با بیماران دیابتی، این آمادگی از اهمیت بیشتری برخوردار است. به‌طورکلی، موارد زیر احتمال شکست جراحی ایمپلنت دندان در افراد دیابتی را افزایش می‌دهند:
بیماران دیابتی همچون سایر افراد می‌توانند جای خالی دندان ازدست‌رفته خود را با استفاده از ایمپلنت پوشش دهند که البته برای موفقیت آن، بایستی به چند عامل مهم توجه داشته باشند. کنترل قند خون، مهم‌ترین فاکتور جهت موفقیت در ایمپلنت دندان بیمار دیابتی است. به‌طورکلی، فرایند بهبود ایمپلنت در افراد دیابتی، با سرعت کندی طی می‌شود که اگر قند خون بیمار کنترل نشود، این کندی بیش از حد خواهد شد.
برای جلوگیری از وقوع این اتفاق باید پیش از کاشت، به تنظیم قند خون بیمار پرداخت. بیماران برای کنترل آن بایستی از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنند و ورزش کردن را جزو روتین روزانه خود قرار دهند. همچنین مصرف به‌موقع داروهای دیابت نیز در کنترل آن تأثیر زیادی دارد. رعایت این نکات ساده، باعث تنظیم قند خون بیماران شده و احتمال موفقیت ایمپلنت را به‌صورت چشمگیری افزایش می‌دهد.
فاکتور بعدی، رعایت بهداشت دهان و دندان است. توجه داشته باشید حتی افرادی که در سلامت جسمی کامل به سر می‌برند اما در رعایت بهداشت دهان خود عملکرد ضعیفی دارند، شانس کمی برای موفقیت ایمپلنت خواهند داشت. بیماران دیابتی نیز برای افزایش موفقیت پروسه ایمپلنت، بایستی توجه زیادی به سلامت دندان و لثه خود داشته باشند و از محصولات بهداشتی باکیفیت جهت پاک‌سازی فضای دهان خود استفاده کنند.
انجام ایمپلنت دندان بیمار دیابتی مشابه سایر افراد است و آن‌ها نیز می‌توانند جراحی ایمپلنت خود را از طریق یکی از روش‌های زیر انجام دهند:
تمام فرایند این ایمپلنت از کشیدن دندان گرفته تا قرار دادن پایه دندان و روکش آن، در طول یک روز صورت می‌گیرد که این کار فشار زیادی به لثه وارد می‌کند و برای بهبود هم، به زمان زیادی نیاز دارد. به همین خاطر این روش برای افراد دیابتی مناسب نیست.
با این روش حتی اگر تمام دندان‌های بالا یا پایین از دست رفته باشند، می‌توان دندان‌های جایگزین را با 4 پایه ایمپلنت تعبیه کرد. درواقع، با این تکنیک دیگر نیازی به پیوند استخوان نیست و استخوان فعلی هم مورد پشتیبانی قرار می‌گیرد. این روش یکی از بهترین روش‌های موجود جهت ایمپلنت دندان افراد دیابتی است که عوارض کمی هم دارد.
این روش همان‌طور که از نامش مشخص است در مواقعی به کار می‌رود که فرد تنها یکی از دندان‌های خود را از دست داده است. معمولاً در این روش از بریج استفاده می‌شود که این بریج یا همان پل دندان در آینده باعث پوسیدگی دندان‌های 2 طرف ایمپلنت می‌شود؛ به همین خاطر گزینه مناسبی برای افراد دیابتی نیست.
اندازه مینی ایمپلنت نسبت به ایمپلنت‌های معمولی کوچک‌تر است و همین‌طور یک تکنیک موقت محسوب می‌شود. همچنین این روش برای افرادی مناسب است که تنها یکی از دندان‌های خود را از دست داده‌اند. مینی ایمپلنت باید هر چند وقت یک‌بار مورد ترمیم و حتی تعویض قرار بگیرد. به همین خاطر گزینه مناسبی برای بیماران دیابتی نیست؛ چراکه ممکن است این تعویض‌های پیوسته باعث ایجاد حساسیت و عفونت در لثه آن‌ها شود.
کاشت ایمپلنت برای افراد دیابتی با چندین مزیت همراه است که در زیر به آن‌ها اشاره کرده‌ایم:
ایمپلنت دندان، مشابه دندان طبیعی است که با استفاده از آن می‌توان به‌راحتی غذاهای مختلف را امتحان کرد. درصورتی‌که دندان مصنوعی به دلیل ساختاری که دارد باعث کاهش تمایل افراد به مصرف غذا می‌شود که این موضوع برای افراد دیابتی خطرناک است.
احتمال بروز آسیب‌هایی مانند عفونت، التهاب‌های مختلف و زخم لثه، با ایمپلنت کمتر از دندان مصنوعی است.
مصرف خوراکی‌های مقوی مانند میوه و سبزیجات برای افراد دیابتی بسیار مهم است و این مواد خوراکی حتماً باید در رژیم غذایی آن‌ها وجود داشته باشد. با ایمپلنت، بهتر می‌توان خوراکی‌های مختلف را میل کرد. به‌این‌ترتیب، با کاشت ایمپلنت می‌توان انواع مواد خوراکی را مصرف کرد و مانع از کاهش قند خون بدن شد.
سخن پایانی:
قبل از کاشت ایمپلنت دندان در بیماران دیابتی بایستی به مواردی نظیر کاهش قند خون و بهداشت دهان و دندان توجه کرد. برای کاهش قند خون باید رژیم غذایی پر فیبر و مناسب با شرایط بیمار نوشته شود و فرد طبق آن به مصرف نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های مختلف بپردازد و همین‌طور ورزش را در کنار این رژیم انجام دهد. همچنین رعایت بهداشت ایمپلنت، اهمیت زیادی دارد؛ زیرا احتمال عفونت و التهاب‌های مختلف را کاهش می‌دهد. در این راستا، افراد دیابتی بایستی از محصولات بهداشتی متنوعی مانند مسواک و خمیردندان، نخ دندان، خلال‌دندان و دهان‌شویه استفاده کنند. استفاده روزانه از این محصولات، باعث افزایش بهداشت دهان شده و فضای آن را برای کاشت ایمپلنت آماده می‌کند.
آخرین مقالات
تمامی حقوق متعلق به شركت ستاره گنبد مينا می‌باشد | ۱۴۰۲
دیجیتال مارکتینگ توسط آژانس دیزون – از ۱۳۹۵
